Yaşamın içinde zamanın ötesinde 1830’lu yıllardasınız. 

Karşınızda olanca güzelliğiyle Galata Kulesi. Başından geçen yangın sonrasında yaraları sarılmış, külah biçiminde olan dam örtüsü henüz inşa edilmiş, aşağıda toplanmış İstanbullular ona hayranlıkla bakıyor. Galata Kulesi’nden İstiklal Caddesi’ne doğru yürüyorsunuz.

Cıvıl cıvıl bir bahar günü

Aya Triada Kilisesi’nin çan sesleri, insanların ayak sesleriyle birleşirken, zamanın kısıtlayıcı sınırlarının çok ötesinde bir yerde olduğunuzu hissediyorsunuz. Geceye hazırlanan kulüplerden süzülen enstrümanların tınılarını duyuyorsunuz. Bu şarkıya aşinasınız, mırıldanıyorsunuz. Bir tiyatro salonunun girişinde duruyorsunuz, afişler size eserin hikâyesini fısıldıyor.

Tramvayın coşkulu sesi, afişte anlatılan hüzünlü aşk hikâyesini mutlu sona çeviriyor sanki. Tramvaya biniyorsunuz.

1990’lı yıllarda buluyorsunuz kendinizi.

Kasetçalarını beline takmış bir genç, kulağındaki melodinin verdiği keyifle etrafa gülümsüyor. Size de bir tebessüm etme hissi geliyor. Tramvayın camından bakıyorsunuz, geçtiğiniz yerlerle birlikte sanki zaman da akmaya başlıyor.

Taksim Meydanı’na geldiğinizde 2000’li yıllardasınız.

İnsanların kıyafetleri değişti, otomobiller değişti ama eski İstanbul geçmişte kalmadı, dönüşerek ve gelişerek bugünü şekillendirdi.

Bugündesiniz

Geçmişten, günümüzden ve gelecekten müstesna ama her birini kendi içinde yaşatan benzersiz bir deneyim ile birlikte, tüm zamanların en değerli yaşam merkezlerinden birindesiniz.